Over de Atlantische Oceaan naar Madeira
Vier weken onderweg!! Zijn we een paar dagen geleden uit gevaren en hebben we Cascais achter ons gelaten met een prachtige skyline in de nevel gehuld en de enorme brug van Lissabon met zijn Christusbeeld nog net te zien, nu varen we op de Atlantische Oceaan. Alleen maar water om ons heen en op de radar zien we dat er twee zeilboten om ons heen varen maar ze zijn met het blote oog nog niet zichtbaar. We zijn op weg naar Madeira. De Atlantische oceaan De zee kent enorme bergen


Niet altijd rozengeur en maneschijn
Fenna's Reisblog heet het en ik schrijf ook alle verhaaltjes zoals ik ze beleef, daarna stuurt Gijsbert ze naar Janneke in Nederland. Zij verwerkt de stukjes, haalt de laatste foutjes eruit en zet ze dan op het net, super Janneke!
Nat Cascais
Eindigde ik mijn blog de vorige keer met hoe prachtig het in Cascais was, de dag erop was het een heel ander verhaal. Het begon te regenen net toen we wilden gaan wandelen en het bleef regenen. Het stadje ziet er op zo'n regendag treur


Langs de kust van Portugal
En verder gaat de reis.. Barry is vertrokken en wij zijn weer terug gevaren naar La Coruna. Het is altijd even schakelen nadat er iemand van boord is gegaan. Je raakt op elkaar ingesteld en ingespeeld. We zijn nu met zijn drieën en moeten de tijd goed indelen als we dag en nacht gaan varen. Het weer houden we goed in de gaten.
In de haven komen we weer op onze oude plek te liggen. Naast ons ligt een hyper modern duur jacht en 's avonds wordt de hele boot verlicht met blauw


Het Spaanse leven
Landziekte..
Wat is nu weer landziekte. Ik had er nog nooit van gehoord en het heet ook niet zo denk ik maar het is het tegenovergestelde van zeeziekte maar dan in mindere mate. Toen we na een paar dagen zeilen heen en weer waren geslingerd op zee en bij aankomst in de haven een eind gingen wandelen in La Coruña voelde het of we dronken waren op land. We slingerden op de weg voor ons gevoel en scherp zien was onmogelijk omdat alles deinde, een rare gewaarwording maar na een


Over de Golf van Biskaje
Een zesde bemanningslid..
We pikken Egbert op in de haven van Torquay, hij heeft een tijd moeten wachten maar de zee is woest, we beuken door de golven. Het is ook erg koud. Onder onze zeilpakken dragen we pyjamabroeken, thermo ondergoed en meerdere truien. Maar nu gaat onze eerste langere tocht beginnen. We gaan op weg naar Noord Spanje, een kleine week lang dag en nacht varen, we kijken of we Brest nog aan zullen doen. Er is een rooster gemaakt voor wie wanneer de wacht


De zeilreis is begonnen!
Laatste dagen voor vertrek.. Alles op de boot wordt gecontroleerd, de zeilen en dat zijn er wat. De generator, accu’s, alle apparatuur, boegschroef, ankelier, pompen, watertanks, roer, reddingsboten en een motorboot die nog geen motor had wordt in de laatste week gekocht en geprobeerd. Eerst Gijs alleen in de boot dan met Bert erbij en het doet het prima, ze vliegen met een glimlach over het water. De rubberboot wordt vast gesjord op de Aluma en ik zal vast nog wat vergeten,

