Het Spaanse leven

Landziekte.. Wat is nu weer landziekte. Ik had er nog nooit van gehoord en het heet ook niet zo denk ik maar het is het tegenovergestelde van zeeziekte maar dan in mindere mate. Toen we na een paar dagen zeilen heen en weer waren geslingerd op zee en bij aankomst in de haven een eind gingen wandelen in La Coruña voelde het of we dronken waren op land. We slingerden op de weg voor ons gevoel en scherp zien was onmogelijk omdat alles deinde, een rare gewaarwording maar na een paar uur was het over. Het hoort erbij hebben we ons laten vertellen.

Zeemijl Inmiddels hebben we zo’n 934 zeemijl gevaren, dat is ongeveer 1700 km. Gisteren zijn we verkast en naar de haven van Sada gevaren. Eigenlijk hadden we vanmorgen onze reis willen vervolgen maar omdat het gisteren een Nationale feestdag was in Spanje lag alles plat en waren de winkels dicht. We wachten op wat onderdelen voor de apparatuur en als het goed is komen die morgen aan in Sada, dan kunnen ze geïnstalleerd worden en zijn we weer zeilklaar. Onze volgende bestemming zal Porto zijn, omdat de windvoorspellingen fors zijn voor het weekend zo’n windkracht 9, blijven we daar zondag en varen maandag door naar Lissabon waar Barry op het vliegtuig naar Nederland zal stappen en wij met z’n drietjes verder zullen varen.

Fles wijn Gisteren was het echt een klus/poetsdag. De boot ziet er weer gelikt uit, we hebben zelfs stof gezogen en vandaag is het wasdag. De was hing nog maar net aan de reling of het begon te regenen. Dat schiet niet op maar het waait ook behoorlijk en de aanhouder wint, denk ik thuis bij zo’n gelegenheid. Het weer wisselt hier sterk, de ene keer zon, dan harde wind maar ook regen. Toen we in de haven van Sada aankwamen moesten we eerst de administratieve handelingen verrichten maar omdat de havenmeester/wacht geen woord Engels kan is dat een ware belevenis. Met handen en voeten komen we toch een heel eind. De havenmeester wilde ons de douche laten zien waar we een pasje voor kregen maar hij bleef maar lopen. We dachten even dat we bij hem thuis moesten douchen maar nee we kwamen in een mooi restaurant met daarbij douches en toiletten waar wij met onze pasjes onbeperkt naar binnen kunnen ..dachten we. ’s Avonds gingen we wat drinken in het restaurant maar toen ik naar het toilet wilde werkte het pasje niet. Het personeel van het restaurant begreep er niets van en probeerde mij dat in rap Spaans duidelijk te maken. Ze raadpleegden het bestuur van de haven die net aan het vergaderen was in het restaurant. Het werd een heel getelefoneer en ineens kwam een personeelslid met een fles wijn aanlopen die we kregen van de president (voorzitter) voor het ongemak en toen we weer bij de haven zelf kwamen zat de havenmeester al op ons te wachten met een nieuw pasje. Dat zijn toch leuke dingen. Omdat het seizoen bijna afgelopen is heeft het was-/toilethok wel vreemde openingstijden. Gelukkig hebben we ook een wc en een douche aan boord.

Koken Wat ook een hele belevenis is, is het koken tijdens het varen. Het gasstel met oven schommelt met de boot mee. De pannen worden met klemmen vastgezet en zwiepen mee met de boot. Als je dag en nacht vaart moet je ook eten en dan is het handig dat het gastoestel meedeint i.p.v. vast staat want dan zou al het eten uit de pannen kieperen. Maar het duurt allemaal iets langer dan normaal. Een ui of paprika snijden terwijl je links en rechts grijpt om zelf overeind te blijven of jezelf stram zet om rechtop te blijven staan valt om de drommel niet mee. Er vliegt dus ook weleens wat door de keuken tijdens het koken maar het is wel een overwinning als er weer een heerlijke maaltijd klaarstaat. Al doende leren we. Zo heeft Barry bedacht om natte handdoeken op de eettafel te leggen en op het aanrecht. Er schoot weleens een bord met eten of een kom yoghurt muesli op de grond omdat de boot ineens slingerde op een golf en dat is geen pretje maar met een natte handdoek op tafel blijven de borden en de pannen staan.

Afwas en koffiezetten Aan boord is een windmolen en ligt er een grote zonnecollector voor het opwekken van energie, toch moeten we erg zuinig zijn met stroom. Voor de afwas koken we een keteltje water op het gasstel om toch heet af te kunnen wassen en voorspoelen doen we met zeewater. Met een voetpompje pompen we water omhoog en in een daarvoor speciaal kraantje komt dat uit in de spoelbak. Dat scheelt schoon water en het gaat prima. Koffiezetten gaat ook op de ouderwetse manier. Niks geen Senseo of koffiezetapparaat maar gewoon een thermoskan met een filter met koffie waar we water op gieten. Soms is de koffie wat slap maar meestal is het goed te drinken. Als de boot heen en weer slingert is het wel oppassen geblazen met het hete water. We zetten dat ook de thermoskan in de gootsteen op een handdoek om te voorkomen dat de pot omvalt want dan moeten we weer opnieuw beginnen. We worden steeds handiger.

Twee weken

Het is vandaag zaterdag 15 oktober en we zijn nu twee weken onderweg. Ging het eerste stuk voorspoedig wat de voortgang van de reis betreft, op dit moment liggen we al een paar dagen aan de wal om te wachten op een onderdeel. Het goede bericht is dat het onderdeel zojuist is aangekomen en er om mij heen weer druk geklust wordt om het onderdeel te installeren, het slechte bericht is dat we nog niet uit kunnen varen omdat het weer dat niet toelaat. Een tropische orkaan steekt over vanuit het Caribisch gebied naar de Golf van Biscaye. We denken op zijn vroegst dinsdag weer verder te kunnen varen. Omdat Barry dan in tijdnood komt heeft hij besloten om vanavond naar Nederland te vliegen. De Canarische eilanden heeft hij niet gehaald, wat hij wel graag wilde, maar hij is toch een heel eind mee gevaren. We hebben een mooie tijd met elkaar gehad.

Alle klussen die we voor de reis hadden bewaard zijn zo'n beetje allemaal gedaan, Gijsbert is gister weer in de 20 meter mast geklommen tot helemaal bovenin om alle lampen te controleren en-of te vervangen en ook Barry en Bert zijn weer flink aan het klussen geweest. Nadat we de nodige boodschappen en de etensvoorraad, voornamelijk vers, weer hebben aangevuld gaan we de omgeving van Sada verkennen.

Sada

Sada is een leuk stadje met mooie gebouwen, het oude tramgebouw wat nu een restaurantje is, een prachtige bibliotheek en huizen van mozaïek, mooie tegels en in allerlei verschillende kleuren. Een heel vrolijk gezicht. Gisteren zijn we zelfs in een galerie geweest waar kunst hing van drie vrouwen, heerlijk om weer een stukje kunst op te snuiven. Direct een opdracht van Gijs gekregen voor een schilderij. Hij raakte geïnspireerd door 1 van de schilderijen.

Het weer

Nederlanders zeuren vaak over het weer, zo ook wij!

Het weer is wisselvallig. 's Avonds koelt het snel en 's nachts kruipen we diep onder onze dekbedden want verwarming is er niet op de boot. Overdag zitten we soms in het zonnetje in een t-shirt en wordt de hangmat opgehangen op het voordek om heerlijk van het zonnetje te genieten maar even later regent het en voel je de kou opkomen.

Gisteren zwiepte ineens een dikke wollen trui van Barry overboord toen het weer t-shirt weer was, hij dreef snel weg en de motor van de boot moest gestart worden om de trui weer op te kunnen pikken. We verlangen naar de warmte maar moeten ons geduld bewaren.

Aardrijkskundeles

We hoorden dat onze reis zelfs gebruikt wordt voor de lessen aardrijkskunde op een basisschool als de Golf van Biscaye aan de beurt is. De reis is niet alleen een avontuur maar ook nog eens educatief!

Bier

In deze streek van Spanje schenken ze bier niet in grote glazen of bierpullen maar in heel elegante "wijnglazen", voor het mooie gezicht zou je alleen al een biertje drinken. Ook de wijn en het eten in de restaurantjes die soms niet groter zijn dan een huiskamer, zijn heerlijk. De Spanjaarden drinken rond zessen een kop koffie of espresso en zo rond negen uur 's avonds stromen de restaurantjes vol. Eerst wordt er aan de bar wat gedronken en daarna gaat men pas eten, ook kleine kinderen zitten zo laat nog aan tafel. Als wij een keer uit eten gaan zitten we wel als eersten te eten, we blijven Nederlanders!

Dit was het voor nu, we houden jullie op de hoogte over het vervolg.

Groetjes van Barry, Bert, Gijsbert en Fenna.