Een droom komt uit!

Waar begin je met vertellen wanneer er een boot wordt gekocht? Niet een motorboot maar een groot zeiljacht van ruim 19 meter waar onze zoon Gijsbert zijn droom hoopt te verwezenlijken in de Caribbean om daar toeristen te laten zien hoe mooi het in de Caribbean is maar ook wat er allemaal mogelijk is. Een ware ontdekkingstocht door de wateren van de beneden en de bovenwindse eilanden. Dat is wat hij wil.

Het zoeken kan beginnen

De zoektocht begint al begin 2016 met het afstruinen van het internet. In april komt Gijsbert uit Curacao over naar Nederland om daadwerkelijk schepen te bezichtigen maar het droomschip is er helaas nog niet bij.

In Lemmer ligt een aluminium zeilschip van ruim 19 meter te koop, Gijsbert raakt enthousiast van het schip maar er zal nog heel wat water door de zee stromen voor het tot een daadwerkelijke koop zal komen.

Zenuwslopende maanden gaan voorbij en in juli 2016 is de koop van het schip een feit.

De Aluma

Plannen worden er gemaakt want het schip moet gasten/toeristen kunnen herbergen, de apparatuur blijkt verouderd en zo passeren er veel zaken waar druk over gediscussieerd wordt. Dit moet zus en dat moet zo, soms komen er weer wijzigingen want, is het toch niet beter dat het zus of dat het zo moet. Tot tot er knopen worden doorgehakt en met het klussen begonnen kan worden.

Materiaal wordt aangeschaft en planningen worden gemaakt. Ons hele gezin buigt zich over een nieuwe naam voor de boot, whatsappjes vliegen over en weer en uiteindelijk krijgt ieders instemming de naam Aluma. Afgeleid van aluminium, maar dan in de vrouwelijke vorm (in het oude Grieks schijnt het ergens ook licht of lichtpunt te betekenen..)

Een enorme klus

Bert en Gijsbert en af en toe help ik ook mee, gaan aan de slag met het leegruimen van de boot, wat komt er veel tevoorschijn uit al die kastjes, want kastjes zijn er veel, heel veel. En allemaal zitten ze vol, ons huis slipt helemaal vol met alle spullen uit de boot Aluma.

Terwijl het klussen groots wordt aangepakt ben ik thuis bezig met alle bekleding te wassen. Alles maar dan ook alles wordt gewassen en soms geverfd. Alle huisraad gaat de afwasmachine in en gesorteerd. Het één valt mee, het ander valt tegen.

De dagen met hoogtepunten wisselen zich af met dieptepunten. Menigeen komt kijken of vraagt naar de vorderingen, hulp van familie wordt omarmd en vele, vele zweetsputters vallen op het dek of binnen in het schip.

De reis

Er wordt hard gewerkt want opeens is er een datum voor vertrek. Het zeilschip moet over gevaren worden naar de Caribbean. Wanneer en wie gaat er mee? én is de boot dan vaarklaar?

Er wordt nog harder gewerkt, de boot ligt inmiddels voor de tweede keer op de wal. De eerste keer om het onderschip te inspecteren, de tweede keer omdat het roer bij het testvaren teveel speling lijkt te hebben.

Niets wordt aan het lot over gelaten, het schip moet goed zijn als we de overtocht gaan maken.

Goede zeilers uit de familie werpen zich op om mee te gaan, in elk geval het eerste gedeelte tot de Canarische eilanden. De tocht gaat vanuit IJmuiden langs de Engelse kust via Noord Spanje en Portugal naar de Canarische eilanden. Van daaruit zal de oversteek gemaakt worden naar Curacao, waar voorlopig gewerkt gaat worden door Gijsbert.

De datum 1 oktober 2016 ligt vast en zoon Frans Pieter, broer Barry, Gijsbert, Bert en ik zullen de tocht dan beginnen. Tot die tijd zal er nog veel worden geklust, veel test gevaren worden en de voorbereidingen gemaakt voor de tocht. Wat moet er allemaal mee aan eten, hoe houd je spullen goed op zee? En hoe zit het met hoeveelheden.. nou ja teveel om op te noemen. Eten en drinken voor 5 personen voor ruim twee weken tot maanden. Ontbijt, koffie, drinken, lunch, tea-time, diner en wat er verder allemaal bij komt kijken. Hoe blijven we gezond, wat gaat er mee aan verbanden, medicijnen, pleisters en wat nog meer zij. Wat aan spelletjes, boeken, dvd’s, etc. Het houdt ons bezig, we lezen er boeken of verslagen van andere zeilers over en langzamerhand begint er wat structuur in de brij te komen.

Een varend huis

Het schip heeft 4 slaaphutten voor 2 personen en verder zijn er slaapbanken in de lounge. Er is een lounge gedeelte midden in het schip en een eetgedeelte. Een navigatietafel en een keuken met gasoven, een magnetron, een gasstel met 4 pitten, allemaal kan het mee bewegen op de golven. Een hele kunst om het eten in de pannen te houden tijdens het varen of om water in de koffiefilter te gieten als er meters hoge golven zijn. Verder is er in het keukentje een aanrecht aan weerskanten een aanrechtblad met een loopstuk er tussen, twee wasbakken en een kraantje met koud water. Het schip is zelfvoorzienend en krijgt een windmolen aan dek en zonnepanelen. Ook is er een douche, wastafel en wc aanwezig. Een compleet huis, alleen moet er zuinig met het gas worden omgesprongen, zuinig tot heel zuinig met het water én elektriciteit, twee keer 1000L water en tóch op rantsoen. Eigenlijk gaan we terug naar de basis zoals we het altijd zouden moeten doen, zuinig zijn met alles wat de aarde ons schenkt, goed beheren van de middelen die tot onze beschikking staan, dat is een opdracht die God ons gegeven heeft maar die inmiddels in ons welvarende leventje ver van ons af staat.

Voor mijzelf is het een ware leerschool.

1 oktober 2016

Het is nu half september en af en toe slaat de paniek toe, gaan we het redden? Sociale contacten worden verwaarloosd, alles draait om de boot.

De hutten liggen er sinds vorige week heel mooi bij, alles is geverfd, schoon en met nieuw beddengoed zijn de bedden opgemaakt. De kussens in lounge en eetgedeelte liggen weer schoon op hun plaats, de vloer heeft een nieuwe vloerbedekking van vinyl gekregen. Het keukentje heeft weer al zijn potten, pannen en verdere huisraad in één van de vele kastjes. Het begint er steeds meer op te lijken. Er is zoveel gesleuteld, zoveel geklust, zoveel gewerkt, gedacht en gedaan, tussendoor nog gevaren om alles uit te testen en het lijkt erop, het moet en zal gewoon dat we 1 oktober gaan varen.

Fenna de Jong